ایران خودرو با این ترفند، ۲۰۶ را دوباره به بازار میفرستد!
تاریخ انتشار: ۱۹ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۹۵۶۱۱
در شرایطی که ۲۰۷ اتوماتیک در بازار آزاد تا مرز یک میلیارد تومان هم پیش رفت، ایران خودرو در روزهای التهاب بازار خودرو تصمیم گرفت تا به تولید ۲۰۶، فرانسوی محبوب، اما حالا دیگر قدیمی خیابانهای ایران پایان دهد.
به گزارش خبرآنلاین؛ ایران خودرو که از اواسط دهه ۹۰ همکاری با شریک تجاری اش پژو را قطع کرده، سال هاست که خودش بر پایه مهندسی معکوس از محصولات شرکت فرانسوی به سبک خودش به خودکفایی رسیده از موتورهایی که تولید میکند تا قالب اتاقها و باز تولید کامل خودرویی، چون تارا بر پایه پلتفرم پژو ۳۰۱.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
آنها، اما برای ۲۰۶ تقریبا همان سیاستی را در پیش گرفتند که سالها قبل و بعد از پایان تولید پیکان انجامش دادند. موتور تقویت شده پیکان بر بدنه ۴۰۵ نشست، اما توان حرکت دادنش را نداشت یکی از مدلهای شکست خورده تحقیق و توسعه در خودروسازی ایران همان پژوهای معروف به «آر. دی» بود.
تغییراتی که بعدها در ساخت روآ از پلتفرم اس دی پژو ۲۰۶ هم خیلی مورد استقبال قرار نگرفت اگرچه همچنان این خودروها روی خط تولید ایران خودرو هستند و نمونههای هیبریدی از آنها هم رونمایی شده است.
جدیدترین ماجراجویی ایران خودرو پس از تغییرات مدیریتی، درحالی که در دوره مدیریت قبلی وعده داده شده از شروع امسال نمونه خودروی اقتصادی و جایگزین ایرانی ۲۰۶ به بازار بیاید، حفظ ۲۰۶ بر پایه تولید با اتاق ۲۰۷ و موتور ضعیفتر تی یو ۳ است که ۱۳۶۱ سی سی است و ۴ سیلندر.
فرق موتور TU ۵ JP ۴ و موتور TU ۳ A؟موتورھای سری TU برای اولین بار در سال ۱۹۸۶ توسط گروه پژو سیتروئن (PSA) استفاده گردید و به تدریج جایگزین موتورھای خانواده XU شدند.
هنوز هم در خود فرانسه مدلهای ارتقا یافته TU در بعضی از مدل ھای پژو و سیتروئن استفاده میشوند. سال هاست، اما ایران خودرو بر پایه این مدل موتور، پلتفرم موتور ملی خود را سوار کرده و مدلهای TU ۳ و TU ۵ را نه تنها روی محصولات خودش که حتی محصولات خودروساز رقیب یعنی سایپا نصب کرده است. از دنای اتوماتیک تا ال ۹۰های تولید داخل و تارا و ۲۰۷ اتومات، همگی از این خانواده موتورها بهره میبرند.
ویژگی موتورھای TU بھره وری، مصرف سوخت مناسب و انطباق با استانداردھای آلایندگی نسبت به تکنولوژی اواخر دهه ۹۰ میلادی و یک دهه پس از آن است. سال هاست که شرکت ایران خودرو سرمایه گذاری و تلاش برای بومی کردن دانش فنی این نوع موتورھا، پیش میرود.
موتور TU ۳ Aموتور TU ۳ A با حجم ۱۳۶۱ سی سی و ۴ سیلندر است. ۸ سوپاپ دارد و با سیلندر و سرسیلندر آلومینیومی در مقایسه با موتورھای مشابه، نسبتا سبک و کم مصرف است. متوری مناسب برای استفاده در خودروھای کوچک شھری. موتوری که تا پیش از این در پژوهای تیپ دو استفاده میشد.
موتور TU ۵ JP ۴مھمترین شاخصه این موتور بھره مندی از سیستم (DOHC) که مخفف عبارت Double Overhead Cams است، است.
این سیستم با بھره مندی از ۲ میل بادامک جداگانه برای سوپاپ ھای ھوا و دود، امکان ایجاد ٤ عدد سوپاپ برای ھر سیلندر و مجموعا ۱۶ سوپاپ برای موتور را فراھم میکند.
این موضوع سبب میشود که ورود ھوا به سیلندر و خروج دود از آن با سرعت بیشتری انجام گیرد و در نتیجه توان تولید شده توسط موتور به شکل قابل ملاحضهای افزایش یابد. وجود این سیستم به ھمراه نسبت تراکم بالا (۱۰.۵) در این موتور سبب میشود که ضمن تولید توان و گشتاور بالا، دارای مصرف سوخت و آلایندگی پایینی باشد. به نحوی که در مواجھه با استانداردھای آلایندگی در سالھای آتی مشکلی پیش رو نداشته باشد.
بر این اساس تقریبا میشود گفت ایران خودرو همان ۲۰۶ تیپ دو را این بار با اتاق ۲۰۷ به بازار میفرستد!
منبع: فرارو
کلیدواژه: پژو 206 ایران خودرو بر پایه سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۹۵۶۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ایران ۱۰۰ تولیدکننده موبایل دارد، کره جنوبی یک عدد؛ چرا این نگرانکننده است؟
100 شرکت در ایران برای تولید موبایل تسهیلات گرفتهاند؛ عددی شگفتآور که درعینحال نگرانکننده است.
«۱۰۰ شرکت در سال ۱۴۰۲ برای تولید گوشی تلفن همراه درخواست مجوز کرده و با دریافت برخی «حمایتها و تسهیلات» فعالیت خود را آغاز کردهاند.»
به گزارش دیجیاتو، اینها صحبتهای «سیدحسین سادات حسینی»، رئیس کمیسیون تخصصی موبایل و لوازم جانبی اتاق اصناف است؛ همان شخصی که اندکی قبل گفته بود: «واردکنندههای مونتاژکار خود را به عنوان تولیدکننده معرفی کردهاند و بهدنبال ایجاد انحصار در بازار هستند.»
هر چند ممکن است همه این شرکتها، محصولشان را به بازار عرضه نکرده باشند اما ۱۰۰ واحد تولیدکننده موبایل عدد بسیار بالایی است، نه فقط برای کشوری مانند ایران، بلکه برای پیشروترین کشورهای این حوزه.
برای درک بیشتر شگفتی این میزان تولیدکننده داخلی، بد نیست بدانید طبق اعلام مؤسسه تحقیقاتی Counterpoint، درحالحاضر ۲۵۰ برند تولیدکننده موبایل در سراسر جهان فعال هستند، درحالیکه این رقم در سال ۲۰۱۷ حدود ۷۰۰ برند بوده است. میبینیم که نه تنها با گذشت زمان، تولیدکنندگان موبایل رشد نکردهاند، بلکه اکثر آنها به این نتیجه رسیدهاند که بهتر است درهای کارخانهشان را ببندند، حتی شرکتهای بزرگی مانند الجی، مایکروسافت و زیمنس.
در لیست ۲۵۰ تولیدکننده موبایل، تنها نامهای GLX، صاایران، ایکسویژن و جیپلاس از ایران دیده میشود. اگر ۹۶ تولیدکننده دیگر ایرانی را در میان ۲۵۰ برند در سراسر جهان در نظر بگیریم، به این معنی است که ۲۹ درصد تولیدکنندگان موبایل دنیا در ایران هستند.
کره جنوبی تنها یک برند تولیدکننده گوشی دارداوضاع از این هم عجیبتر است. کره جنوبی درحالحاضر تنها یک برند تولیدکننده تلفن همراه دارد: سامسونگ. در ژاپن ۱۲ برند فعالیت میکنند و این رقم در آمریکا یازده است. تنها ۴۰ کشور از حدود ۲۰۰ کشور در جهان موبایل تولید میکنند.
۱۰۰ تولیدکننده موبایل در ایران بیش از آنکه شگفتانگیز باشد، نگرانکننده است. نهادهای مختلف دولتی و غیردولتی چندین سال است بر طبل تولید موبایل داخلی میکوبند اما اینبار انگار شرایط متفاوت است و عزمی جزم برای تسلط موبایل ایرانی بر بازار وجود دارد. علاوه بر اینها، براساس تکلیف قانونی «طرح کلان و معماری شبکه ملی اطلاعات» تا سال ۱۴۰۴ باید ۲۰ درصد بازار تلفن همراه در دست گوشیهای ایرانی با سیستمعامل داخلی باشد.
در این شرایط طبیعی است مردم نگران باشند بلای بازار لوازم خانگی و خودرو، این بار موبایلهایشان را نشانه بگیرد.
البته گله مردم از خودرو و لوازم خانگی در مورد کیفیت و قیمت است اما زمانی که صحبت از دستگاهی مانند موبایل میشود، دغدغههای امنیتی، محدودیت و قطعی اینترنت، حریم خصوصی و مانند اینها هم مطرح میشود.
درست مانند شبکه ملی اطلاعات که بسیاری به آن طرح ملی کردن و بستن اینترنت میگویند، مسئولان، از هر طیف و جناح سیاسی تنها تکذیب میکنند ولی نمیشود مردم را برای این نگرانیهایشان سرزنش کرد، چرا که اگر روزی واردات موبایل خارجی محدود شود یا تعرفههای سنگین برای واردات وضع کنند، شاید بسیاری از مردم ناراضی باشند اما هیچکس تعجب نخواهد کرد زیرا اولینبار نخواهد بود که با چنین ممنوعیتهایی مواجه میشوند.
در آخر این را هم بگویم که برای نوشتن همین یادداشت کوتاه و ساده، زمان نسبتاً زیادی صرف کردم چون بیشتر وقتم صرف این شد که بفهمم حتی اگر فرض کنیم انتهای این مسیر، ممنوعیت کامل موبایل خارجی در انتظارمان است، باز هم ۱۰۰ تولیدکننده به چه کارمان میآید؟
یک فروشنده موبایل در یکی از پاساژهای معروف پایتخت میگفت موبایل ایرانی با حاشیه سود چند برابری به فروش میرسد. اینکه این حاشیه سود ریشه در رانتی بزرگ دارد یا نه برای من هم سؤال است. هنوز هم به جوابی نرسیدهام اما پیگیر خواهم بود تا بفهمم چه شده که همه دلشان هوای تولید موبایل داخلی کرده است.
کانال عصر ایران در تلگرام